„ძალიან მცირე ვადებშიც შეიძლება ისეთი შთაბეჭდილება მოახდინო, რომ ამომრჩევლის შენდამი დამოკიდებულება გაათმაგდეს“
myrights.ge
სამწელიწადნახევრიანი ჯახირის შემდეგ კოალიცია „ქართული ოცნება“ დაშლილია. პრინციპში, ლომისა და კრავის მწვანე მდელოზე მშვიდობიანი ძოვა უფრო ადვილად წარმოსადგენი იყო, ვიდრე ამ „პოლიტიკური ერთობის“ შენარჩუნება. ქვების შეგროვების ხანა დასრულებულია და ახლა მათი სროლის დროა. მიზანში ვინ უფრო კარგად მოარტყამს, ეს ოქტომბრის საპარლამენტო არჩვენებზე გამოჩნდება.
„შემოდგომის წიწილებზე“ და მისთანებზე რომ არ გადავიდეთ, კოალიციაში შემავალი პარტიების წრმომადგენლებსა და ექსპერტს მოვუსმინოთ. ჩვენ ყველას ერთნაირი კითხვით მივმართეთ - რა ფორმით გავლენ არჩევნებზე და რა შედეგის მიღწევას იმედოვნებენ.
ზაქრო ქუცნაშვილი, პარტია „ქართული ოცნება-დემოკრატიული საქართველო“:
- არჩევნებზე გასვლის კონკრეტულ ფორაზე არ გვიმსჯელია. არ შევკრებილვართ და ფრაქციის ფორმატში ამ საკითხის განხილვა არ ყოფილა.
- თქვენი პოზიცია როგორია, ცალკე უნდა გავიდეს პარტია თუ კიდევ კოალიციური რეჟიმი აჯობებს?
- მგონი, იმ საჯარო განცხადებების შემდეგ, რაც კოალიციის თაობაზე გაკეთდა, პირად აზრს მნიშვნელობა აღარ აქვს.
- მაშინ „ქართულ ოცნებას“ რა შანსები აქვს მომავალ არჩევნებში?
- ეს დიდწილად დამოკიდებული იქნება, ერთი - წინასაარჩევნო კამპანიის სწორად წარმართვაზე; მეორე - საპროგრამო დოკუმენტაციის სწორად ჩამოყალიბებაზე და მესამე - კანდიდატების შერჩევაზე.
აი ამ სამ გარემოებაზე ერთობლივად დამოკიდებული იქნება შედეგები - კამპანია, პროგრამა და კანდიდატები.
- კოალიციაში შემავალი სხვა პარტიების პერსპექტივებზე რას იტყვით?
- ვფიქრობ, თავისუფალ დემოკრატებს აქვთ რეალური შანსი გადალახონ ბარიერი და მოხვდნენ პარლამენტში. ასეთივე შანსი აქვთ რესპუბლიკელებს, თუ სწორი კამპანია აწარმოეს, სწორი პროგრამა და კანდიდატები შეარჩიეს. ეროვნულ ფორუმს ასევე აქვს ნაწილობრივ შანსი.
დანარჩენ სუბიექტებზე რაიმის თქმა გამიჭირდება.
დავით ბერძენიშვილი, „რესპუბლიკური პარტია“:
- ჩენი პარტიის საარჩევნო შანსებს დადებითად ვაფასებთ. ყველა კვლევა ადასტურებს, რომ რესპუბლიკური პარტია საქართველოში ერთ-ერთი წამყვანი სუბიექტია.
„კონსერვატიული პარტიის“ ლიდერის, ზვიად ძიძიგურის განცხადებით, პარტია უმრავლესობაში რჩება.
„ჩვენი ქვეყნის განვითარებისთვის უმნიშვნელოვანეს ფაქტორად მიგვაჩნია ქვეყნის პოლიტიკური და ეკონომიკური სტაბილურობის შენარჩუნება. აქედან გამომდინარე, კოალიციის დაშლის მიუხედავად, პარტია რჩება უმრავლესობაში და კონსერვატორები ვაგრძელებთ ყველა იმ რეფორმის მხარდაჭერას, რომელიც 2012 წელს კოალიციურ რეჟიმში დავიწყეთ.
ხელისუფლებასთან ერთად ვინაწილებთ პასუხისმგებლობას ამ რეფორმების თანმიმდევრულად და წარმატების განსახორციელებლად. ჩვენი ყველა მომავალი მოქმედების განხორციელება თანხვედრი იქნება საქართველოს სახელმწიფობრივ ინტერესთან და უპირველესად ევროპაში ინტეგრაციის პროცესთან, ასევე დემოკრატიული პროცესების სტაბილურ განვითარებასთან“, - აბობს ძიძიგური.
მისივე თქმით, პარტიის ეროვნულმა კომიტეტმა მიიღო გადაწყვეტილება დაიწყოს კონსულტაციები თუ რა ფორმით მიიღებს ის მონაწილეობას მომავალ არჩევნებში.
გია ჟორჟოლიანი, „სოციალ-დემოკრატიული“ პარტია:
- ჩვენ ამის თაობაზე გადაწყვეტილებას დაახლოებით ერთ კვირაში მივიღებთ.
- წინასწარ ვერაფერს გვეტყვით?
- იცით რა, სხვადასხვა ვერსიებზე ვმსჯელობთ. ერთი კვირა მოვიცადოთ და ყველაფერს აუცილებლად მოგახსენებთ.
- რამ გამოიწვია კოალიციის დაშლა?
- მგონი, ბუნებრივი პროცესია. 2012 წელს ამ ყველაფერს აერთიანებდა უარყოფითი დამოკიდებულება ავტორიტარული, რეპრესიული რეჟიმის მიმართ. ანუ ეს იყო თითქმის ყველას გაერთიანება რაღაცის წინააღმდეგ. და ახლაც, ალბათ, ისევ უნდა შედგეს ერთობა რაღაცისათვის.
ყველა გამოხატავს მკაფიოდ თავის ხედვებს და ამის შეჯერების საფუძველზე, ალბათ, გამომუშავდება ის წამყვანი ხედვა (ხალხის მხარდაჭერის გათვალისწინებით), რომელიც მომავალი ოთხი წლის განმავლობაში პოლიტიკას წარმართავს.
- მთლიანობაში, კოალიციაში შემავალი პარტიების ცალ-ცალკე შესაძლებლობებს როგორ უყურებთ?
- რასაკვირველია, ყველაზე სერიოზული და უმრავლესობის პრაქტიკულად გარანტირებული შესაძლებლობები აქვს ქართულ ოცნებას. დანარჩენი ვნახოთ, რა და როგორ იქნება.
ზურაბ ტყემალაძე, „მრეწველები“:
- რა ფორმით აპირებთ „მრეწველები“ ოქტომბრის არჩევნებზე გასვლას?
- ვნახოთ, არსებული ვითარება პარტიაში შეფასდება. ჩვენ ახლა ბათუმიდან მოვდივართ. ამ კვირაში შეხვედრა გვექნება, რის შემდეგაც ამ საკითხში ჩამოვყალიბდებით. ალბათ უფრო ცალკე ვიქნებით.
- კოალიციურ ვარიანტს გამორიცხავთ?
- გამორიცხული არაფერია.
- რა შესაძლებლობები გექნებათ მომავალ კენჭისყრაზე?
- რასაკვირველია, დადებითი.
- დანარჩენი პარტიების საარჩევნო შანსებზე რას გვეტყვით?
- სხვის შანსებზე ვერ ვისაუბრებთ. ვნახავთ, ვის როგორ დაუჭერს მხარს ჩვენი ამომრჩეველი.
თავის მხრივ, „ეროვნულმა ფორუმმა“ კოალიცია „ქართული ოცნება“ დატოვა. პარტიის ერთ-ერთი ლიდერის, გუბაზ სანიკიძის განცხადებით, ფორუმის ყრილობამ გადაწყვიტა, რომ კოალიციამ საკუთარი ფუნქცია ამოწურა. პარტია მომავალ არჩევნებში დამოუკიდებლად მიიღებს მონაწილეობას
ანი მიროტაძე. „ეროვნული ფორუმის“ წევრი“:
- ბოლო ხანებში განვითარებულმა გარემოებებმა, ქართული ოცნებისა და რესპუბლიკური პარტიის განცხადებებმა ჩვენი ყრილობის წესრიგი ოდნავ შეცვალა. საკუთარი მხარდამჭერებისთვის ამის შესახებ ისედაც უნდა გვეკითხა. ორი თვის წინ დაავაანონსეთ, რომ ვიწყებდით მზადებას 2016 წლის არჩევნებისთვის. მაგრამ ვიდრე საბოლოო გადაწყვეტილებას მივიღებდით (ანუ კონსულტაციები გვექნებოდა პარტნიორ ორგანიზაციებთან), მანამდე ჩვენივე წევრებისთვის აზრი უნდა გვეკითხა.
ამიტომ ყველა რაიონში კონფერენციები ჩავატარეთ. ამით ჩვენი მხარდამჭერების პოზიციები გავიგეთ. ავირჩიეთ კომიტეტები, დაახლოებით ასეთი თანაფარდობით, - ერთი მანდატი უდრის 20-30 ხმას, გააჩნია რაიონს. დაახლოებით 12 ათასი წევრის მიერ უფლებამოსილი პირების, დელეგატების რაოდენობა 500 ადამიანით განისაზღრა. ეს ყველაფერი კი ამ ყრილობისთვის მოვამზადეთ.
- რა შანსები გაქვთ?
- საკუთარ შანსებს ოპტიმისტურად ვაფასებთ. ათი წლის პარტია ვართ, საკმოდ დიდი რესურსი გვაქვს, სტრუქტურები კარგად გვაქვს ჩამოყალიბებული, კარგი ლიდერები გვყავს.
იცით, რომ პარტიას პოლიტიკური საბჭო მართავს, მაგრამ ლიდერი კახა შარტავაა. ასე რომ, ვფიქრობ, ჯანსაღ, თანაბარ და სამართლიან, თანასწორუფლებიან არჩევნებში ჩვენ კარგი შედეგები გვექნება.
წინააღმდეგ შემთხვევაში, თუ არჩევნები სამართლიანი არ იქნება, ეს მარტო ფორუმისთვის კი არა, ყველასთვის დამაზარალებელი იქნება. არჩევნების ლეგიტიმაცია თუ კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგება, ეს არავინ ინტერესებში არ უნდა შედიოდეს.
გია გაჩეჩილაძე, „მწვანეთა პარტიის“ თავმჯდომარე:
- ჩვენ აუცილებლად მივიღებთ მონაწილეობას არჩევნებში. ამ ეტაპზე იმ რეჯიმში ვართ, რომ პარტიული რესურსის მობილიზებას ვცდილობთ. კანონმდებლობა იძლევა საშუალებას, რომ მაჟორიტარები მონაწილეობდნენ ამ არჩევნებში და 73-ივე ოლქში კონკურენტუნარიანი მაჟორიტარები უნდა შევარჩიოთ.
ახლა მწვანეთა პარტიას ცოტა პრობლემები აქვს. იმ თვალსაზრისით, რომ სხვა პარტიებისგან განსხვავებით, ჩვენ დაფინანსება არ გვაქვს. მედიასთანაც გვაქვს გარკვეული პრობლემები. სამწუხაროდ, ასეთი რეალობაა დღევანდელ მედია სივრცეში.
ამიტომ ძირითადად აქცენტს ვაკეთებთ იმ პიროვნებებზე, რომლებიც ავტორიტეტულები იქნებიან და იქნებ მათი საშუალებით საზოგადოების ხმების მობილიზაცია მოვახდინოთ. მათი საშუალებით მოსახლეობამდე ჩვენი ძირითადი საარჩევნო თეზისები მივიტანოთ.
ეს რთულია პროცესია, რადგან ოლქები გაერთიანდა, რაიონები ერთმანეთს შეუერთდა. ძალიან ძნელია ისეთი ადამიანების წარდგენა, რომლებიც ერთდროულად რამდენიმე რაიონში ავტორიტეტულნი იქნებიან. მაგრამ რადგან პოლიტიკური პარტია ხარ, უნდა შეძლო კიდეც, სხვანაირად არ გამოვა. ახლა ამ ეტაპზე ვიმყოფებით.
რაც შეეხება სხვასთან გაერთიანებას, როგორც ყოველთვის ჩვენი პრინციპები გვაქვს. ძირითადი პრინციპი სხვასთან ურთიერთობაში ასეთი იქნება:
ჩვენ ვართ ევროპული, დასავლური ორიენტაციის პოლიტიკური ორგანიზაცია, რომელსაც თავისი ფრაქცია აქვს ევროპის პარლამენტში. ვართ ევროპის მწანეთა პარტიის მმართველი საბჭოს წევრები; და ძალიან ვეხმარებით სახელმწიფოს, როდესაც იქ სახალხო პარტიის გარკვეული ნაწილი საქართველოსთან დაკავშირებით პრობლემებს ქმნის ხოლმე.
ერთ-ერთი დიდი ფრაქცია ევროპის პარლამენტში ყოველთვის მხარს გვიჭერს; მხარს უჭერს ამ პროცესს, რომელიც ევროინტეგრაციისკენ არის მიმართული.
ამიტომ ერთ-ერთი ძირითადი პრინციპი სხვა პარტიებთან ურთიერთობაში - ისიც აუცილებლად დასავლური ორიენტაციის უნდა იყოს.
მეორე გახლავთ წმინდა იდეოლოგიური თვალსაზრისი - ჩვენ მემარცხენე-ცენტრისტული პოლიტიკური ორგანიზაცია ვართ და თუ გვექნება ურთიერთობა, სწორედ ასეთ მემარცხენე-ცენტრისტულ ორგანიზაციასთან გვექნება. ამ ეტაპზე ასეა.
- ანუ არჩევნებში კოალიციურ მონაწილეობას არ გამორიცხავთ?
- თუ შესაბამისად ჩვენი იდეოლოგიისა და საგარეო კურსის პოლიტიკური ორგანიზაცია წამოვა კონსულტაციებზე. სხვათაშორის, საქართველოში ასეთი ორგანიზაციები ცოტაა.
არამარტო ევროპაში, მთელ მსოფლიოში მწვანეთა პარტიები თანამშრომლობენ სოციალ-დემოკრატიულ პარტიებთან. ისინიც მემარცხენე-ცენტრისტული პოლიტიკური ორგანიზაციებია. ამიტომ, ბუნებრივია, ასეთი ტიპის ორგანიზაციასთან შესაძლებელია კონსულტაციები და საუბარი ბლოკთან ან მომავალ თანამშრომლობასთან დაკავშირებით.
- შანსებს როგორ შეაფასებთ?
- ძალიან რთული საკითხია. განსაკუთრებით ჩვენთვის, რადგან ვიმეორებ, რომ დაფინანსების პრობლემები გვაქვს. სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ძალიან ბევრი პარტია ფინანსდება, ჩვენ არა. მიუხედავად იმისა, რომ მწვანეთა პარტია პარლამენტში არის წარმოდგენილი.
მედიასთან ურთიერთობის პრობლემა ისევ გვაქვს. გაგახსენებთ 2014 წლის თვითმმართველობის არჩევნებისას, მე პირადად თბილისის მერის პოსტზე კანდიდატი ვიყავი. „ენდიაის“ გამოკითხვები რომ გამოქვეყნდა, ნდობის რეიტინგში მეორე ადგილზე ვიყავი. იმის შემდეგ ჩემთვის მთელი საინფორმაციო სივრცე დაიკეტა. რასაკვირველია, ტელევიზიები მაქვს მხედველობაში. ელექტრონული მედიიდან არც ერთმა ტელევიზიაში, არც ერთ თოქ-შოუში არსად არ ვიყავი მიწვეული. საზოგადოებამ, ბევრმა ვერც გაიგო სინამდვილეში რა ხდებოდა.
ეს ძალიან სამწუხარო რეალობაა. პოლიტიკური ორგანიზაციის მედიასთან ურთიერთობის პრობლემა ამ ქვეყანაში ყოველთვის იდგა.
ამ პირობებში ჩვენ იმედს ვამყარებთ სწორედ რაიონებში ჩვენს გუნდზე, მაჟორიტარებზე, რომლებსაც ჩვენ შევარჩევთ; და მათ ავტორიტეტზე, რაც მნიშვნელოვანია. ასე რომ, იმედი გვაქვს გარკვეულ რაიონებში მაჟორიტარებსაც გავიყვანთ და აგრეთვე ისინი პარტიული ხმების მობილიზაციასაც გააკეთებენ.
მაგალითად, თვითმმართველობის არჩევნებში, მიუხედავად იმისა, რომ მედიასთან შეზღუდვები იყო (არც მაშინ გვქონდა დაფინანსება), რეალურად მეორე ტურები გვქონდა. ასეთი მეორე ტური გვქონდა მცხეთაში მერობის კანდიდატთან დაკავშირებით და ა.შ. ასე რომ, კანდიდატები გვყავს, დანარჩენი ვნახოთ, რა იქნება.
რამაზ საყვარელიძე, პოლიტოლოგი:
- კოალიციის დაშლას მივესალმები, ოღონდ არა სუბიექტების ინტერესების გამო. მიმაჩნია, რომ ამ ნაბიჯით, საქართველო უფრო მიუახლოვდა იმ ნორმალური ცხოვრების წესს, რასაც პარლამენტი ითვალისწინებს.
კერძოდ, პარლამენტი უპირველესად უნდა ასახავდეს საზოგადოების ინტერესებს, მის პოლიტიკურ ორიენტაციებს. ხოლო ეს პარლამენტი სწორედ ამ კოალიციურობის გამო საზოგადოების სურათს არ იძლეოდა.
თან რაც მთავარია, წლების განმავლობაში ერთი და იგივე ხდება - რომელიღაც ერთი პარტია კოალიციის დასაყდენი ხდება და მერე დანარჩენები ამ პარტიის გარშემო კონცენტრაციას იწყებენ და ამას კოალიციას აქმევენ.
გასხოვთ, ასეთი იყო ზვიადის დროს მრგვალი მაგიდა. მერე შევარდნაძის დროს მოქალაქეთა კავშირმა რამდენიმე პარტია გააერთიანა და პარლამენტში ყოველთვის ვიღებთ რაღაც დიდ პოლიტიკურ ჯგუფს, რომლის უმრავლესობა (ამ სიტყვის მაქსიმალური გაგებით) მერე რასაც უნდა იმას აკეთებს; და არანაირი დებატები, რაც ჩვეულებრივი რამ უნდა იყოს საპარლამენტო ცხოვრებისთვის. კომპრომისები არ ხდება, რადგან ეს საჭირო არ არის.
მგონი, მომავალ პარლამენტში ბლოკის გარეშე შესვლა (რეალურად, ეს კოალიცია არც იყო, ბლოკს წარმოადგენდა), მხოლოდ უკეთესობას მოუტანს ქართულ პოლიტიკურ ცხოვრებას. თორემ ცალკეულ პოლიტიკურ გუნდს შეიძლება სირთულეები გაუჩინოს, რაც ბუნებრივი იქნება.
- ვისთვის გაუმჯობესდება სიტუაცია და ვისთვის პირიქით მოხდება?
- უპირველესად, იგებს ქვეყანა. პარტიებს რაც შეეხება, რასაკვირველია არ აგებს (იგებს თუ არა, სხვა საკითხია) ქართული ოცნება. გამორიცხული არც ისაა, რომ პოლიტიკურად ასე დაწმენდილი სახით ქართულმა ოცნებამ მოიგოს კიდეც. პოლიტიკურ დაწმენდაში იმას ვგულისხმობ, რომ ქართული ოცნება სხვადასხვა პოზიციების პოლიტიკოსების გაერთიანება იყო, რაც ბევრ გაუგებრობას აჩენდა. თუ ასეთი განსხვავებული პოზიციების გაერთიანება არ მოხდა, ქართულმა ოცნებამ შეიძლება მოიგოს.
- რესპუბლიკელებს რაც შეეხება?
- რესპუბლიკელებს შანსი აქვთ. ჩემი აზრით, მათთან დაკავშირებით საქმე მთლად ისე არ არის, როგორც ამბობენ - თითქოს რესპუბიკელებმა ყველნაირი პერსპექტივა დაკარგეს. ჩემი აზრით, პერსპექტივა არც ერთ პარტიას დაკარგული არ აქვს. დარჩენილ პერიოდში ნებისმიერ პარტიას შეუძლია მნიშვნელოვანი რეიტინგული წისვლა ჰქონდეს.
შეგახსენებთ, რომ სალომე ზურაბიშვილმა, ფაქტობრივად, ერთ დღეში და ერთი განცხადებით (ქაჯები უნდა წავიდნენო), იპოდრომი ხალხით გაავსო. ასე რომ, იმისდა მიხედვით რა მოძრაობა გაკეთდება პოლიტიკური თვალსაზრისით, ყველა პარტიას აქვს იმის შანსი, რომ ამომრჩევლისთვის მნიშვნელოვანი გახდეს.
- რამდენად გაამართლებს მიდგომა, როცა არჩევნებში დამოუკიდებლად გადიხარ და მანამდე ხელისუფლებაში რჩები?
- ეს მიდგომა ბოლო ხანებში გახდა სალაპარაკო, ოღონდ გაუგებარია ეს რატომ მოხდა. საითკენაც მივდივართ (ანუ საპარლამენტო რეპუბლიკებში), მთელ ევროპაში პორტფელები სხვადასხვა პარტიების წარმომადგენლებს შორის გადანაწილებულია; რომლებიც საარჩევნო პროცესში ერთმანეთის ოპონენტები არიან. მაგრამ პროცესის დასრულების შემდეგ უკვე კოალიციაში პარტნიორობენ.
ანუ ისეთივე სურათია, როგორც ევროპულ სიმამდვილეში. ოღონდ იქაურ სინამდვილეში კითხვა არ ისმის, თუ როგორ შეიძლება ერთმანეთთან ადრე დაპირისპირებულ პარტიებს ჰქონდეთ პორტფელები. ჩვენ რატომ ვსვამთ ამ კითხვას, ეს გაუგებარია.
თან ეს ცოტა ნაციონალების შემოგდებული თემა მგონია. ესეც პოლიტიკური ბრძოლის ნაწილია, რომ ყველა ნაბიჯის დრამატიზაცია მოახდინონ. ამ ნაბიჯში მსგავსი სწორედ რომ არაფერია.
ამ ხელისუფლების გადადგულ ნაბიჯებს დრამატიზმი არ აკლია, მაგრამ ამ ნაბიჯში მგონი სრულიად გარკვეულია ის, თუ რა ნიშნავს თანამდებობების არდატოვება. კოალიციის წევრები აგრძელებენ ერთად ყოფნას, სანამ ამ პარლამენტის ვადა არ გავა, ეს არის და ეს.
- რა საარჩევნო პერსპექტივები აქვთ პარტიებს კოალიციის შიგნით და გარეთ?
- ვიმეორებთ იმას, რაც უკვე რესპუბლიკელებთან დაკავშირებით ვთქვით. თუკი ამომრჩევლის გულის ოქროს გასაღები იპოვეს, ყველა ძალას აქვს შანსი, რომ ძალიან მცირე ხანში საჭირო ხარისხის რეიტინგი მიიღოს.
თუკი ისევე დარჩნენ, როგორც დღეს არიან, რასაკვირველია, გაუჭირდებათ არათუ ბარიერის გადალახვა, არამედ პოლიტიკაში თავისი ადგილის შენარჩუნება. მერე შეიძლება არც ოპოზიციად აღარ დასჭირდეს არავის.
ასე რომ, ყველაფერი დამოკიდებულია მათთვის ამ არატიპიურ სიტუაციაში (ალბათ ელოდნენ, რომ კოალიციურ თანამშრომლობას გააგრძელებდნენ) თითოეული მათგანი როგორ მოძებნის თავის ადგილს ქართულ პოლიტიკურ რეალობაში.
- იგივე დამოკიდებულება ვრცელდება თუ არა ნაციონალებზე, თავისუფალ დემოკრატებზე, ნინო ბურჯანაძის პარტიაზე...
- ნინო ბურჯანაძის პარტია ყოველთვის ყურადღებას იმსახურებდა. ეს ძირითადად ლიდერის ფიგურის გამო ხდება, ბურჯანაძე მძიმეწონოსანი პოლიტიკოსია. ოღონდ მათზეც ჯერჯერობით იგივე ითქმის, რაც სხვებზე.
ჩემი აზრით, ამ პარტიაშიც ნაკლები აქტივობაა. ლიდერის პოტენციალის რეალიზაციას კი ცოტა მეტი მოქმედება სჭირდება.
შესაბამისი აქტიურობის შემთხვევაში, ბურჯანაძის პარტიასაც პერსპექტივები აქვს.
ანალოგიურად შანსი აქვს ირმა ინაშვილის ახალგაზრდა პარტიას, პატრიოტთა ალიანსს. ანუ ჯერჯერობით პერსპექტივა ყველას აქვს.
ოღონდ, ამ მხრივ ცოტა ნაკლები უნდა ითქვას ნაციონალებზე. რადგან ბევრი სხვისგან განსხვავებით, ნაციონალებს იცნობს ქართული პოლიტიკური სივრცე. და ნაციონალებმა ამ ხნის განმავლობაში ვერ მოახრხეს ოდნავ მაინც შეეცვალათ საზოგადოების მხრიდან მათდამი დამოკიდებულება.
უკმაყოფილება იყო მათი აგრესიულობის გამო, ეთიკის ნორმებს ხშირად არღვევდნენ და ა.შ. მაგრამ ნაციონალებმა ასეთივე სტილით მუშაობა გააგრძელეს. დღესაც მსგავს რეჟიმში აგრძელებენ და ეს ის აქტივობაა, რომელიც შეიძლება უარესი შედეგის მომტანი იყოს.
ჩუმად რომ ყოფილიყვნენ და ხალხს მეტ-ნაკლებად დავიწყებოდა ხელისუფლებაში ყოფნის დროს ამ პარტიის შეცდომები, შეიძლება ამით მათთვის უფრო სასარგებლო ფონი შექმნილიყო.
- თავისუფალ დემოკრატებს რაც შეეხება...
- მათაც აქვთ შანსი, ისევე როგორც მეტ-ნაკლებად ყველას. ახლა ერთნაირი ფორმულით რატომ გპასუხობთ. ძალიან ხშირად, ასეთი პროგნოზები ამის ხარჯზე კეთდება ხოლმე - ანალიტიკოსი დაითვლის, თუ რა პოლიტიკური განწყობილებებია საზოგადოებაში უფრო აქტუალური და შესაბამისად, რომელი პოლიტიკური პარტია პასუხობს აღნიშნულ განწყობილებებს.
საქართველოში ეს ცოტა ძნელი ამბავია. რადგან საქართველოში უკვე დიდი ხანია პოლიტიკური პლატფორმა ბევრს არაფერს ნიშნავს. აქ პარტიას მხარს უჭერენ არა იმიტომ, რომ მისი პლატფორმა მოსწონთ, არამედ რაღაც ბევრი სხვა მოტივით, რომელშიც პოლიტიკური პლატფორმა არაფერ შუაშია. ანუ ხმაურიანი განცხადებით, შთაბეჭდილების მოხდების უნარით და ა.შ.
ამომრჩევლის ასეთი დამოკიდებულების ფონზე, რასაკვირველია, შთაბეჭდილების მოხდენას ვადა თითქმის არ აქვს. ძალიან მცირე ვადებშიც შეიძლება ისეთი შთაბეჭდილება მოახდინო, რომ ამომრჩევლის შენდამი დამოკიდებულება გაათმაგდეს. და ეს არ არის პრობლემა.
რახან ქართული პოლიტიკისთვის პოლიტიკური პლატფორმების ჭიდილი დიდად დამახასიათებელი არ არის, ამიტომ შთაბეჭდილების მოხდენის შანსი ყველას დაახლოებით ერთნაირი აქვს.
